Een regeneratieve ontvanger met 1
buis, gebouwd door de Colin B. Kennedy Company (San
Francisco/Saint Louis). Het
ontvangstbereik loopt van ongeveer 175 meter tot 3250 meter.
De ontvanger maakt gebruik van een regeneratieve
detector met drie circuits.
Radio's werden in die tijd (1920-1922) vaak
verkocht in aparte secties. Eerst kocht men de
detectorsectie, zoals de 220. Later kocht men
dan een versterker, zodat de set zowel met de
koptelefoon als met een luidspreker kon worden
beluisterd. De 220 ontvanger kon worden gecombineerd met een
bijpassende versterker, de Kennedy 525 (zie
onderaan). Ze
werden als paar verkocht voor meer dan
$200 bij hun introductie in 1921.
De kwaliteit van de ontvanger is duidelijk te
zien aan de verzilverde knoppen en de formica*
frontplaat, met machinaal gegraveerde teksten. De kast is
van massief walnotenhout.
Formica werd in 1913 in Cincinnati
uitgevonden door Herbert Faber en Daniel O'Conor.
Het werd ontwikkeld als isolatiemateriaal, als
vervanging van mica, dat daarvoor als
isolatiemateriaal werd gebruikt. Vandaar de naam
formica:
'for mica'.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
