|
|
|
De Franse ingenieur Fernand
Georges
Camille
Vitus, die leefde van 1896 tot 1969, is een belangrijke
radiopionier, afgestudeerd
aan de
École Supérieure
d'Électricité.
Tijdens de Eerste
Wereldoorlog
wordt hij lid van het Centrum
voor Studies van
technische en wetenschappelijke
methoden van onderzoek
naar
apparatuur voor
militaire communicatie,
opgericht en
geleid door kolonel
Gustave
Ferrie.
In 1921
begint
hij een onderdelenmagazijn voor
radio-ontvangers aan de de Rue
Damrémont 90 in Parijs.
Radio's werden in die tijd nauwelijks fabrieksmatig
gemaakt en waren erg duur, dus amateurs maakten veel
zelf. |
In dat zelfde jaar ontwerpt hij een afstemeenheid
van het type Tesla, die hij besluit te verkopen onder zijn eigen
naam. |
Tot 1922 werkt hij samen met André
Hardy, daarna
start
hij zijn eigen
werkplaats voor het maken van
onderdelen, in de Rue
Saint-Maur 54
in Parijs. Hij
specialiseert zich in het
ontwerpen en produceren van zeer
nauwkeurig gekalibreerde
variabele
luchtcondensatoren.
Hij begint ook met de productie van kristalontvangers en
ontvangers, uitgerust met lampen. |
De eerste ontvangers van eigen ontwerp komen op
de markt in het het jaar 1922. De "Studio", een ontvanger
uitgerust met twee lampen van het type T.M., geschikt voor de
ontvangst van de golven van 200 tot 4000 meter. Deze ontvanger
wordt gevolgd door
een model dat bepalend zou worden voor het succes van Vitus
ontvangers: de Mondial.
De Mondial wint de Grand
Prix du Concours de TSF in 1922. |
|
Geconfronteerd met de toename van het aantal
radioproducenten, kiest Vitus er bewust voor producten te maken
voor vermogende klanten door het produceren van zeer kleine
series ontvangers van hoge kwaliteit, zowel in prestatieniveau
als in uiterlijk.
Fernand Vitus is lid van de Beroepsvereniging van Radio
Industrieën, de SPIR (Syndicat Professionnel des Industries
Radioélectriques).
Hij is een van de organisatoren van de eerste Radio Salon, die
plaatsvindt in 1924 aan de Champ de March 3.
Ter gelegenheid van deze tentoonstelling presenteert hij zijn
nieuwste creatie, de "Mondial III", een ontvanger met vier
lampen.
Deze ontvanger wordt bewonderd door het publiek
om zijn uiterlijk en prestaties, maar Fernand Vitus is lid van
de jury, en de Mondial III blijft buiten mededinging. |
Van 1922 tot
1926 ontwerpt
en produceert Fernand Vitus
ontvangers
van het type "Résonance" en
"Autodyne". Deze
ontvangers zijn uitgerust met
TM lampen en
de latere zuiniger micro
lampen. |
In 1927
ontwerpt hij
de
acht-lamps
"L'Ultra-Hétérodyne" ontvanger,
die
werkt volgens het
superheterodyne principe. |
In de late
jaren 1920
diversifieert Fernand
Vitus zijn
productie door het ontwerpen
van geluidsapparatuur voor
bioscopen en
begint hij met de
productie van
versterkers voor de "sprekende"
film. |
In
het gebouw aan de rue
Damrémont ontwerpt en bouwt Fernand
Vitus een
radiozender waarvan het
vermogen instelbaar is van
150 watt tot
10 kilowatt.
Op 1 december 1926
vindt daar de
eerste uitzending van "Radio
Vitus, poste de
Montmartre"
plaats. De zender heeft een
vermogen van 500
watt,
en zendt uit op
een golflengte van
310
meter.
In 1930
is Fernand
Vitus niet meer in staat
om financieel bij te
dragen aan de
kosten voor de exploitatie van
Radio Vitus en besluit
hij om samen te werken
met
industrieel Bernard
Natan,
eigenaar van Pathé
Cinema. Op
8 augustus 1930 wordt de
naamloze vennootschap
Radio-Natan-Vitus
opgericht. Fernand
Vitus heeft
met 30%
van de aandelen
een minderheid
in de vennootschap, en
Bernard Natan
neemt het
management op zich. In
januari 1934 krijgt het station de naam
Poste de l’Ile de France. |
Het bedrijf Vitus blijft nog radio's
maken tot in het midden van de jaren '50 van de vorige
eeuw. |
|
|